Bobowate to rodzina roślin mająca duże znaczenie gospodarcze. Odgrywają ważną rolę w płodozmianie i wywierają korzystny wpływ na fizykochemiczne i biologiczne właściwości gleby. Współżyjąc z bakteriami brodawkowymi, wiążą wolny azot atmosferyczny i udostępniają go roślinom następczym.
Głęboki i dobrze rozwinięty system korzeniowy roślin bobowatych, umożliwia pobieranie z głębszych warstw gleby i przemieszczanie do powierzchniowych warstw znacznych ilości wapnia, fosforu i potasu, przez co składniki te stają się dostępne dla innych roślin. Stanowią doskonały przedplon dla zbóż, roślin okopowych i przemysłowych. Przerywając monokultury zbożowe przyczyniają się do ograniczenia zachwaszczenia, chorób
i szkodników. Rośliny bobowate pozytywnie wpływają na rozwój flory i fauny glebowej,
a także zwiększają biologiczną aktywność gleby. Chronią ją także przed procesami erozji wodnej i wietrznej. Stanowią ważny składnik pasz dla zwierząt, a co równie ważne surowiec ten jest wolny od GMO.
Wyróżnia się kilka czynników, które są niezwykle istotne w prawidłowej agrotechnice bobowatych.
Szczególnie dużo potrzebują jej w czasie wschodów i kwitnienia. Natomiast w okresie dojrzewania roślin niekorzystny jest jej nadmiar – utrudnia zbiór, przedłuża wegetację i może wpłynąć na wyleganie roślin.
Rośliny bobowate są bardzo wrażliwe na zachwaszczenie, warto więc zwrócić uwagę na mechaniczne sposoby usuwania chwastów. Aby ograniczyć straty wody, należy jak najszybciej wiosną wyrównać powierzchnię pola. W okresie kiełkowania nasion rośliny te (z wyjątkiem soi) tolerują niskie temperatury, dlatego warto zasiać je wcześnie, tak aby wykorzystać zgromadzone po zimie zapasy wody. Ze względu na nisko osadzone pierwsze strąki soi oraz łatwe wyleganie grochu uprawianego w siewie czystym, należy pamiętać o maksymalnym wyrównaniu powierzchni gleby, dokładnym zebraniu kamieni, a jeśli to możliwe o zwałowaniu po siewie.
W większości przypadków rośliny te wymagają pH zbliżonego do obojętnego. Wyjątkiem jest łubin żółty, który przy odczynie lekko kwaśnym (pH 5-6,5) tworzy na korzeniach najwięcej brodawek.
Zaprawianie nitraginą
Zabieg ten pozwoli na utworzenie większej ilości brodawek, co w konsekwencji polepszy wiązanie azotu atmosferycznego. Pamiętać należy o stosowaniu preparatów przeznaczonych dla konkretnej rośliny, gdyż w symbiozę z poszczególnymi gatunkami wchodzą różne szczepy bakterii.
Nawożenie mineralne
Dawki startowej azotu nie wymagają łubiny, natomiast pod bobik i groch można zastosować 20-30 kg azotu. Soja, która gromadzi największe ilości białka potrzebować może dodatkowo 30 kg azotu zastosowanego pogłównie. Rośliny bobowate potrzebują zaopatrzenia w fosfor, jego zawartość w brodawkach korzeniowych mieści się w granicach od 0,8 do 1,2%, jest to trzykrotnie więcej niż zawartość tego pierwiastka w nadziemnych częściach roślin. Fosfor wpływa na wzrost i aktywność bakteroidy, produkcję związków energetycznych, zwiększa liczebność mikroorganizmów oraz odgrywa kluczową rolę w zachowaniu żywotności bakterii. Kolejnymi istotnymi dla bobowatych makroelementami są uczestniczące w procesie fotosyntezy potas i magnez. Potas wpływa na efektywność wiązania azotu, magnez natomiast bierze udział w procesie przemiany materii, pobudza rozwój systemu korzeniowego, zwiększając ilość składników pokarmowych pobieranych przez roślinę.
Zwalczanie chwastów
Zabiegi agrotechniczne są najczęściej niewystraczające ze względu na dużą wrażliwość bobowatych na zachwaszczenie. W zwalczaniu chwastów pomogą środki zarówno doglebowe jak i nalistne. Stosując środki nalistne zaleca się dodać adiuwanty do cieczy opryskowej, co pozwoli wydłużyć okres działania herbicydu na chwasty, ograniczy znoszenie kropel cieczy użytkowej oraz zwiększy skuteczność środków chwastobójczych.
Ochrona przed chorobami
Dużym zagrożeniem w uprawach bobowatych są choroby grzybowe – rdza,
fuzariozy, askochytoza, mączniak rzekomy i prawdziwy, szara lub czekoladowa plamistość, zgorzel siewek i sucha zgnilizna korzeni. Do zwalczania chorób grzybowych na grochu, łubinie i bobiku stosuje się chlorotalonil lub tiofanatyl metylowy. Pomocne jest również wysiewanie zaprawionych nasion oraz odmian o podwyższonej odporności na choroby.
Ochrona przed szkodnikami
Wzrost powierzchni upraw bobowatych jest także przyczyną wzrostu zagrożenia ze strony szkodników. Szkodliwość ich zależy przede wszystkim od fazy rozwojowej i kondycji rośliny, warunków pogodowych oraz sposobu prowadzenia plantacji. Szkodnikami stanowiącymi zagrożenie są: strąkowce (grochowy i bobowy), mszyce, oprzędziki, śmietka kiełkówka
i wciornastek grochowy. Do zwalczania szkodników stosuje się acetamipryd (w uprawach grochu, łubinu i bobiku), beta-cyflutrynę (tylko w grochach i bobiku), natomiast alfacypermetrynę lub deltametrynę (jedynie w grochu).