Trafny wybór odmiany kukurydzy zwiększa potencjał plonowania, a więc i szanse na powodzenie uprawy. Najczęstszym kierunkiem użytkowania jest uprawa na ziarno bądź kiszonkę. W Polsce szczególne znaczenie przy wyborze odmiany mają warunki klimatyczno-glebowe. Dlatego zaleca się uprawę odmian o klasie wczesności poniżej FAO 300.
Kukurydza jest rośliną ciepłolubną i wymaga ścisłej rejonizacji, a więc dopasowania odmiany do danego rejonu na podstawie liczby FAO. Liczba FAO określa klasę wczesności odmiany. Im ta liczba mniejsza, tym odmiana jest wcześniejsza, a jej okres wegetacyjny jest krótszy.
Na kiszonkę nadają się odmiany przede wszystkim o wysokiej strawności masy organicznej i dużej zawartości energii w części nadziemnej rośliny. Zawartość suchej masy powinna zawierać się w przedziale 30% – 35% w momencie kiszenia, natomiast udział kolb w plonie powinien wynosić powyżej 50%. Przy wyborze odmiany warto zwrócić uwagę, czy dana odmiana posiada cechę „stay green”. Dzięki temu liście rośliny dłużej zachowują swoją zieloność, dostarczając składników pokarmowych. Takie odmiany cechuje się większą strawnością. Ponadto odmiany „stay green” mają zwiększoną odporność na choroby.
